Jumat, 17 September 2010

Knitting bunnies.

I still have so many things to show you. Procrastination drives me crazy! I have to start somewhere. So why not with....
Inmiddels heb ik jullie nog zoooo veeeel te vertellen, al dat getreuzel en uitstellen maakt me horendol! Ik begin maar eens hier:
When we were in the States, our daughter suddenly said: I feel like knitting.
Okay. We went to Barnes and Noble in San Francisco (actually we went to every Barnes and Noble we bumped onto in the States!) and we bought this^ book amongst others.
Toen wij in Amerika waren zei onze dochter op een goede dag: Ik heb zo'n zin om te breien. Oké, niet langer geaarzeld maar fluks (weer!) naar Barnes and Noble gegaan waar we dit^ boek kochten. 
We choose this^ pattern.
We wilden dit^ konijn gaan maken. 
And off we went to Michaels' to buy needles and some yarn (and again the next day, because I thought we bought too little). Our daughter is 16 and she had never seriously knitted, but now she had to try with 4 small American needles.
Dus hup ook nog naar Michaels' om breinaalden en garen te kopen (en de volgende dag nog een keer omdat we bang waren dat we niet genoeg garen hadden). Onze dochter is 16 en had nog nooit serieus gebreid, maar nu moest ze met 4 kleine Amerikaanse naaldjes aan de slag.  
Here the bunnies still under construction. 
Isn't it fun to see what material, way of stuffing and knitting and placing the limbs and ears can do?
Hier zie je de konijntjes in de maak. Toch grappig om te zien wat materiaal, manier van breien en vullen en het plaatsen van de ledematen en oren kan doen. 
Creating a face adds even more character. I had troubles making one, but finally decided to leave it like this. Okay, okay he (this bunny is definitely a he) looks crossed-eyed.
Het maken van het gezicht 'maakt' het karakter van het konijn in nog grotere mate. Het werd steeds maar niks bij mij, dan weer probeerde ik het met knoopjes, dan weer met zwart garen. Uiteindelijk kwam ik hier^ op uit, ook al zag ik wel dat hij scheel keek...dat zou ik met een kleine ingreep immers kunnen verhelpen:
Now I can take care of that:
Our daughter made a very cute face, spot on:
Het konijn van onze dochter kreeg in 1 keer zijn definitieve gezicht, helemaal goed, vind ik: 
She wants to add some buttons to his belly and has already started dressing him up:
Zij wil nog wat knopen op zijn buik zetten en is ook al met de aankleding begonnen:
She knitted him a cosy scarf, as we are getting colder days over here.
I'm so proud of her that she managed to knit this bunny all by herself.
Ze breide deze gezellige sjaal voor hem, lekker voor de koudere dagen. 
Ik ben zo trots op haar dat ze erin geslaagd is dit konijn helemaal zelf te breien. 
Friends forever, just like our daughter and me!
Vrienden voor het leven, net als onze dochter en ik!


Vergeet niet ook nog een commentaar in de post hieronder te zetten om een kans te maken op de gratis kaarten voor de Woonbeurs! 
Love LiLi 

Tidak ada komentar:

Posting Komentar