A collection of one: a Hümmel figurine

A collection of one? How can one be a collection? In the end I came up with this:
Nederlandse vertaling onderaan:

What? A Hümmel figurine, these are collectibles, so I think one is a collection, especially when you are sure that this will be the only one forever.

How many? There is only this one Hümmel figurine, I have a few Goebel collectibles though.

When? I inherited this one from my parents in 2003, but it was there even before I was born.
Why? I think Harry Potter would call this a portkey. When I pick up this little statue I am back in Rotterdam, 1964-1965. I was terrified of dogs, especially the boxer of my neighbor, who was always behind me on the couch, when we visited her. That neighbor could not understand me at all. Why being afraid of a dog that doesn't harm anybody? But I was small and that dog was huge! And did that dog know that he was suppose to harm nobody?
First and Last: My mother had a few of these Hümmel figurines, but this one appealed so much to me! I could watch this forever. Just feeling like that little guy who was afraid of dogs too. I had to have this one, my brother took the others. I have often thought of giving this to him, but I just cannot. If I pick it up...my memories start with the warm feeling of being save with my parents...
Is this kitsch or beautiful? It really doesn't matter.
And now what? I have this out of sight in a closed cupboard. I am affraid that people want to give me more of these. I just like this one.
Anything else?

After I inherited this figurine I examined it closely again and suddenly I saw that this was mended. When you look closely, you'll see that the right branch was glued back on. I cannot remember, but this must have been my fault...

Wat? Een Hümmel beeldje, tsja een verzameling van 1? Het moest wel iets worden dat 'verzamelwaardig' was en waarvan ik zeker wist dat de 'verzameling' zich nooit zou uitbreiden.
Hoeveel? Nou ja, 1 dus! Ik heb nog wel wat van de firma Goebel, de fabrikant van deze beeldjes.

Waarom: Dit is wat Harry Potter een portkey (ik weet de Nederlandse term niet, jullie?) zou noemen. Als ik dit beeldje oppak ben ik direct terug in Rotterdam 1964-1965. Ik ben een peuter en als de dood voor honden, vooral voor de boxer van mijn buurvrouw, die altijd achter mij op de bank moet liggen. Mijn buurvrouw snapt niets van mij. Waarom zou iemand bang zijn voor een hond die niemand kwaad doet? Maar ik ben klein en die hond is giga. En weet die hond ook dat hij nix doet?
Eerste en laatste: Mijn moeder had meer van dit soort beeldjes, maar ik wilde alleen deze. Ik heb in mijn gevoel als peuter uren naar dit beeldje gekeken (er was nog nauwelijks iets op tv en wij woonden boven). Ik kon me natuurlijk precies voorstellen hoe bang dat jongetje moest zijn.
En nu? Ik hoef er niet meer. Deze is de enige die me direct dat veilige en warme gevoel van thuis geeft. Mooi? Lelijk? Dat doet er helemaal niet toe. Maar voor de zekerheid staat-ie uit het zicht, voordat iemand denkt dat ik graag meer van die beeldjes cadeau krijg.
Anders nog iets? Toen ik dit beeldje erfde heb ik het nog weer eens heel goed bekeken en ontdekte ik ineens dat het gerepareerd was. De rechtertak is aangelijmd. Ohoh mijn schuld natuurlijk, al herinner ik me er niets meer van!

Ik ben natuurlijk benieuwd of jij ook een verzameling van 1 hebt! Groetjes LiLi M.

Do you have a collection of just one? Or any questions for me? I would love to know!

xoxo LiLi M.